Ekonomia

“Rzuć korpo, zacznij żyć swoją pasją!” – to hasło, niczym finansowy syreni śpiew, wabi tysiące Polaków na mielizny samozatrudnienia. Internetowi guru od “optymalizacji życia” obiecują złote góry za przekształcenie niedzielnego lepienia garnków czy wieczornego kodowania w dochodowy “side hustle”. Wizja jest kusząca: pracujesz, kiedy chcesz, robisz to, co kochasz, a przelewy same spływają na konto. Ale czy za tą fasadą nieograniczonej wolności nie kryje się przypadkiem umowa o dzieło z własnym wypaleniem? Sprawdzamy, czy monetyzacja hobby to faktycznie bilet do finansowego raju, czy raczej zaproszenie na maraton, w którym meta jest zawsze o jeden projekt dalej.

Stajesz przed regałem. W jednej ręce trzymasz listę zakupów, święty graal racjonalności i finansowej dyscypliny. W drugiej – pusty koszyk, naczynie gotowe na przyjęcie dóbr wszelakich. A przed tobą on. Żółty, agresywny, krzyczący niczym trybun ludowy na wiecu – napis “3 w cenie 2!”. I tu zaczyna się dramat, godny antycznej tragedii, w której twoja logika walczy z pierwotnym instynktem łowcy-zbieracza.

Czy naprawdę potrzebujesz trzech litrów majonezu, skoro mieszkasz sam i jesteś na diecie? Czy zakup ośmiopaku papieru toaletowego o zapachu leśnej bryzy, gdy w domu masz jeszcze zapas z poprzedniej promocji, jest aktem przezorności, czy już syndromem oblężonej twierdzy? Witajcie w świecie promocyjnej schizofrenii, gdzie każdy wypad po bułki zamienia się w zaawansowane ćwiczenia z analizy matematycznej i psychologii tłumu.

Przeglądasz media społecznościowe w poszukiwaniu chwili wytchnienia, a tu nagle ON. Młody, opalony, w koszuli rozpiętej o jeden guzik za dużo, nonszalancko oparty o maskę sportowego samochodu, którego raty leasingowe prawdopodobnie przekraczają PKB małego państwa. Z uśmiechem godnym sprzedawcy garnków obiecuje Ci, że za jedyne 9997 zł (promocja z 29997 zł!) zdradzi “Sekret Wolności Finansowej”, którego strzegli przed Tobą bankierzy, politycy i reptilianie. Brzmi kusząco? Oczywiście, że tak. W końcu kto by nie chciał zarabiać, leżąc na hamaku na Bali? Problem w tym, że jedyną osobą, która zarobi na tym kursie, będzie właśnie on.

Zapewne każdy z nas doznał tego egzystencjalnego wstrząsu. Otwierasz paczkę chipsów, a wita Cię głównie powietrze z limitowaną edycją ziemniaków. Sięgasz po ulubiony batonik, który w dłoni zdaje się podejrzanie filigranowy, niczym biżuteria dla lalki. Czy to Twoje dłonie urosły, czy może producenci rozpoczęli masową produkcję w skali mikro? Nie, drodzy czytelnicy, to nie złudzenie. To shrinkflacja – cicha i podstępna dieta, na którą zapisano nas wszystkich bez naszej zgody.

To zjawisko, nazywane przez ekspertów z Instytutu Badań nad Erozją Gramatury (IBNEG) „niewidzialnym podatkiem od nieuwagi”, polega na zmniejszaniu wagi lub objętości produktu przy jednoczesnym utrzymaniu (a czasem nawet podniesieniu!) jego ceny. To genialny w swej prostocie manewr, dzięki któremu korporacyjne słupki w Excelu rosną, a nam… cóż, nam rośnie co najwyżej frustracja. Bo o ile wzrost ceny o 20 groszy zauważymy od razu, o tyle zniknięcie trzech listków z rolki papieru toaletowego czy dwóch ciastek z paczki wymaga już iście detektywistycznego zacięcia.

Myślisz, że wielogodzinne zarządzanie gildyjnym bankiem, skrupulatne rozdzielanie lootu po pokonaniu ognistego smoka i negocjowanie sojuszy na Discordzie to tylko strata czasu? Błąd! Według najnowszego raportu Międzygalaktycznego Instytutu Badań nad Wirtualną Ekonomią (MIBWE), twoje doświadczenie w World of Warcraft może być warte więcej niż dyplom z ekonomii na SGH. Przygotujcie swoje CV, drodzy rajdowi liderzy – świat finansjery stoi przed wami otworem!

Budzisz się rano, a Twój telefon odtwarza playlistę z serwisu streamingowego za 29,99 zł miesięcznie. Czytasz poranne wiadomości za paywallem (49,99 zł), popijając kawę z ekspresu, do którego kapsułki przychodzą w comiesięcznej paczce (89,99 zł). W drodze do pracy słuchasz audiobooka w aplikacji (39,99 zł), a wieczorem relaksujesz się przy serialu na platformie VOD (60 zł). Gratulacje. Nie jesteś już konsumentem – jesteś abonentem. Zdiagnozowano u Ciebie ostrą formę subskrypcjozy, schorzenia, które według najnowszych badań Instytutu Badań nad Drenażem Portfela (IBnDP) dotyka już 87% aktywnych ekonomicznie Polaków.

Ta finansowa dolegliwość polega na niekontrolowanym gromadzeniu drobnych, cyklicznych opłat, które w skali roku tworzą kwotę zdolną sfinansować solidne wakacje lub niespodziewaną wizytę u protetyka. Mechanizm jest genialny w swojej prostocie: bariera wejścia jest niska, a wyjścia… cóż, kto z nas pamięta, gdzie anuluje się wszystkie te usługi?

W dobie globalnego ocieplenia, kryzysu klimatycznego i nawałnicy ekologicznych aktywistów, każdemu z nas zależy, by choćby własnym portfelem dołożyć cegiełkę do lepszego jutra. Banki i fundusze inwestycyjne, niczym wytrawni łowcy trendów, zwęszyły ten nastrój i z impetem weszły na rynek z ofertą ‘zielonych lokat’, ’eko-funduszy’ i ‘zrównoważonych portfeli’. Kto z nas nie chciałby zarabiać, jednocześnie ratując niedźwiedzie polarne?

Problem, drodzy Państwo, pojawia się, gdy okazuje się, że pod płaszczykiem szczytnych idei często kryją się stare, dobre mechanizmy pompowania kapitału, okraszone tylko nowym, zielonym logo. Jak mawiają w Instytucie Badań nad Zjawiskami Paranormalno-Ekonomicznymi im. Stanisława Anioła, ‘Nie wszystko złoto, co się świeci na zielono’.

Szanowni Państwo, drodzy Czytelnicy “Faktów Z Dupy”! Znowu nadszedł ten magiczny czas, gdy rząd, niczym Święty Mikołaj w środku lata, objawia nam swoje najnowsze ekonomiczne objawienie. Tym razem padło na program “Tarcza-Portfel+”, czyli – jak głoszą oficjalne komunikaty – “strategiczne wzmocnienie siły nabywczej obywateli w obliczu globalnych wyzwań cenowych”. Brzmi to jak zaklęcie z bajki o skarbach, prawda? Ale czy nasze portfele faktycznie urosną, czy może czeka nas kolejny przypadek ubytków, które widać tylko w raporcie księgowym rządu? Adam Fikło z Faktyzdupy.pl bierze pod lupę te wspaniałe obietnice.

Szanowni Państwo, drodzy Czytelnicy “faktyzdupy.pl”! Dziś zabieramy się za temat, który niczym dżdżownica po deszczu nieustannie wyłazi z ziemi naszych portfeli i spędza sen z powiek nawet najbardziej zatwardziałym optymistom. Mowa oczywiście o inflacji – tym niewidzialnym wrogu, który z gracją baletnicy podkrada nam resztki godności finansowej, jednocześnie obiecując, że to dla naszego dobra, bo przecież mniej wydamy. Czyżby?

W moim regularnym felietonie “Co nam urosło, co nam spadło” często poruszam kwestie, które bezpośrednio uderzają w kieszeń przeciętnego Kowalskiego. Dziś jednak skupimy się na fenomenie, który przekształca nasze ciężko zarobione banknoty w drogie papierki do podcierania nosa po kolejnym odczycie wskaźnika CPI. Przyjrzymy się, jak inflacja z “cichego złodzieja” metamorfozuje się w “trenera personalnego” naszych finansów, zmuszając nas do bolesnej, acz podobno zdrowej, “diety oszczędnościowej”.

Liczyliście, że po wakacyjnym szaleństwie portfel odetchnie z ulgą, a jego zawartość zacznie rosnąć w tempie geometrycznym? Nic bardziej mylnego! Zamiast naładować baterie, przypomina on teraz schorowanego maratończyka po biegu przez pustynię. Adam Fikło, Wasz ulubiony finansowy cynik z FaktyZDupy.pl, sprawdza, co nam urosło, a co spadło – i dlaczego wcale nie chodzi o naszą wagę.