Etykieta

Syndrom Amnezji Sąsiedzkiej (SAS): Gdy 'Dzień Dobry' Staje się Aktem Heroizmu. Czy Stoimy u Progu Społecznej Zapaści?

Współczesna klatka schodowa stała się areną cichej, acz brutalnej wojny podjazdowej. To pole bitwy, na którym zamiast oręża dzierżymy smartfony, a uniesiona w geście pozdrowienia dłoń jest aktem rzadkiej i niezrozumiałej dla ogółu odwagi. Z niekłamanym niepokojem obserwuję galopującą epidemię, którą eksperci z Międzywydziałowego Zakładu Badań nad Erozją Więzi Społecznych ochrzcili mianem Syndromu Amnezji Sąsiedzkiej (SAS). Choroba ta, objawiająca się patologiczną niezdolnością do wymówienia prostego ‘Dzień dobry’, toczy naszą cywilizację od fundamentów, zwiastując jej rychły i opłakany w skutkach koniec.

Zapytajmy samych siebie, z ręką na sercu – ile razy udawaliśmy pilną rozmowę telefoniczną, byle tylko uniknąć konfrontacji wzrokowej z sąsiadem z trzeciego piętra? Ile razy nasza uwaga została w cudowny sposób przykuta przez fascynującą fakturę tynku na ścianie, gdy z naprzeciwka nadchodziła ona – sąsiadka z psem? To nie jest zwykła nieśmiałość. To symptom głębokiego upadku moralnego, dowód na to, że zerwaliśmy prastary, niepisany pakt społeczny.