Społeczeństwo

W Gminie Czysta Dziura, dotychczas znanej głównie z lokalnego konkursu na największą dynię i zaskakująco niskich opadów, rozgorzała dyskusja, która podważa podstawowe kanony sąsiedzkiej sympatii i zdrowego rozsądku. Mowa o wprowadzonej niedawno, a budzącej szerokie kontrowersje, “Uchwale o Harmonizacji Krajobrazu Przydomowego i Optymalizacji Estetyki Posesji Prywatnych”. Dokument ten, zamiast ułatwiać życie mieszkańcom, stał się przedmiotem analizy w cyklu “Pod Lupą Prawa”, ujawniając mechanizmy, które z obrony dobra wspólnego ewoluują w inwazyjną ingerencję.

W czasach, gdy cyfrowy zegar wybija sekundowe interwały dla naszej uwagi, a każda myśl, nim zdąży zakiełkować, musi zmieścić się w piętnastu sekundach wiralowego tańca, nachodzi egzystencjalne pytanie o los Sztuki. Tej Sztuki przez duże “S”, co to kiedyś kazała zatrzymać się w zachwycie, zmarszczyć czoło w refleksji, a czasem nawet uronić łzę nad pięknem, którego istnienie wydawało się być obietnicą wieczności. Dziś, zdaje się, wieczność skurczyła się do długości rolki na Instagramie, a najgłębsza kontemplacja – do szybkości przewijania. Czy symfonia, ta architektoniczna katedra dźwięków, ma jeszcze szansę wybrzmieć w epoce, gdy jej echo ginie w kakofonii powiadomień?